تجارت نوسان

تجارت نوسان چیست؟

معاملات نوسانی (ST) یک استراتژی معاملاتی سهام است که معامله گران برای سود بردن از حرکات کوتاه مدت قیمت اوراق بهادار استفاده می کنند.

این شامل خرید یا فروش اوراق بهادار در یک بازه زمانی چند روزه یا چند هفته ای و کسب سود قابل توجه در کوتاه مدت از افزایش یا نزول یا تغییر در بازار است. معامله گران معمولا از تحلیل تکنیکال برای شناسایی نوسانات قیمت و فرصت های معاملاتی استفاده می کنند.

معاملات نوسانی برای سود بردن از روند بازار اوراق بهادار استفاده می شود. معامله‌گران نوسانی عمدتاً از حرکات موقت قیمت برای کسب سودهای کوچک استفاده می‌کنند که در مدت طولانی انباشته می‌شوند تا سودهای بزرگی را به همراه داشته باشند.

با این حال، معامله گران با خطر نوسان قیمت یک شبه اوراق بهادار و ناتوانی در فروش آنها مواجه هستند. در نتیجه، معاملات نوسانی در معرض نوسانات بازار است و کارمزدهای بالاتری دارد.

ST یک تکنیک معاملاتی کوتاه مدت یا میان مدت است که معامله گران برای سود بردن از نوسانات قیمت اوراق بهادار از آن استفاده می کنند.

معامله گران نوسانی موقعیت خود را طولانی تر از معامله گران روزانه اما کوتاه تر از سرمایه گذاران بلند مدت نگه می دارند. بنابراین، این روش جایی بین معاملات روزانه و معاملات موقعیتی قرار دارد.

تحت ST، معامله گران روند قیمت امنیت را اندازه گیری می کنند و سپس موقعیت خود را برای چند روز یا بیشتر حفظ می کنند. این به آنها کمک می کند تا با فروش یا خرید با قیمت مناسب، زمان خوبی را در بازار ایجاد کنند تا سود قابل توجهی کسب کنند.

حرکت به سمت بالا یا پایین قیمت اوراق بهادار به عنوان نوسان شناخته می شود. این محوری را نشان می دهد که از آن قیمت یا کاهش می یابد یا افزایش می یابد.

معامله گران نوسان باید تلاش کنند تا نوسانی را که به احتمال زیاد اتفاق می افتد به دست آورند.

اگر انتظار یک نوسان صعودی را دارند، باید از این حرکت استفاده کنند و در سطح حمایت خرید کنند و در سطح مقاومت بفروشند تا حداکثر سود را به دست آورند.

در اینجا برخی از استراتژی های مورد استفاده برای شناسایی نوسانات قیمت در بازار آورده شده است.

شماره 1 - ردیابی مجدد فیبوناچی

این یک ابزار مفید برای معامله گران است تا سطوح حمایت و مقاومت را پیدا کنند و در نتیجه به راحتی سطوح معکوس در نمودار را ردیابی کنند. بیشتر اوراق بهادار قبل از معکوس شدن، روند اصلی خود را تغییر می دهند. سطوح اصلاحی فیبوناچی معمولاً 23.6٪، 38.2٪ و 61.8٪ هستند. آنها سطوح معکوس بالقوه سهام را نشان می دهند.

شماره 2 - محرک های حمایت و مقاومت

محرک های پشتیبانی و مقاومت، بلوک ساختمانی تحلیل تکنیکال ST هستند. در سطح پشتیبانی، خرید امنیت آغاز می شود. در مقابل، مقاومت جایی است که فروش اوراق بهادار شروع می شود.

در مقاومت، روند فروش ممکن است به روند خرید معکوس شود و منجر به کاهش قیمت اوراق بهادار شود. در نتیجه، معامله‌گران ممکن است در نقطه مقاومتی که قیمت کاهش می‌یابد وارد موقعیت فروش شوند، سپس یک توقف ضرر درست بالاتر از سطح مقاومت قرار دهند و سود کسب کنند.

شماره 3 - تجارت خط T

سودآورترین تکنیک برای معامله گران نوسان است. خط T خطی است که پایین ترین نقاط را در یک روند صعودی و بالاترین نقاط را در یک روند نزولی به هم متصل می کند. هر زمان که امنیت درست بالای خط T بسته شود، روند صعودی ادامه خواهد داشت. علاوه بر این، امنیتی که در زیر خط T بسته می شود، به احتمال زیاد، در حرکت یا نوسان روند نزولی است. معامله‌گران نوسانی می‌توانند مناسب‌ترین زمان را برای استراتژی‌های ورود و خروج خود برای معاملات نوسانی تعیین کنند.

شماره 4 – کندل استیک

درک روند اوراق بهادار در نمودار سهام برای معامله گران کندل های ژاپنی بسیار آسان است. معامله گران با استفاده از کندل، نقاط فشار خرید و فروش را شناسایی می کنند. همچنین می توان استراتژی های ورود و خروج مناسب را برای کسب حداکثر سود تدوین کرد.

معامله گران از بسیاری از اندیکاتورهای تکنیکالی برای شناسایی فرصت های معاملاتی استفاده می کنند. این اندیکاتورها روند بازار، حرکت و حجم معاملات اوراق بهادار را نشان می دهد.

شماره 1 - میانگین متحرک (MA)

معامله گران از MA برای محاسبه میانگین حرکت قیمت اوراق بهادار در یک دوره زمانی معین استفاده می کنند. هر روند کوتاه مدت نامنظم در نمودار را یکسان می کند و روند زیربنایی آن را نشان می دهد. همچنین به عنوان یک اندیکاتور عقب مانده شناخته می شود زیرا بر اساس داده های تاریخی است.

میانگین متحرک دو نوع است:

میانگین متحرک ساده - نوعی MA است که در آن میانگین تمام قیمت های بسته شدن یک اوراق بهادار در یک بازه زمانی مشخص در نظر گرفته می شود.

میانگین متحرک نمایی - این حرکت قیمت فعلی اوراق بهادار را در نظر می گیرد.

شماره 2 - حجم

این یک مبنای محکم برای اقدام قیمت برای خرید یا فروش اوراق بهادار برای معامله گران است. حجم، قدرت واقعی روند جاری یک اوراق بهادار را آشکار می کند. طبق قرارداد، اگر حجم روند بالا باشد، قوی تر از روندی با حجم ضعیف است.

معمولاً وقتی اوراق بهادار از سطح حمایت یا مقاومت فراتر می‌رود، پیش از این وضعیت، حجم معاملات کم است. بنابراین در این شرایط حجم معاملات چندین برابر افزایش می یابد.

شماره 3 - اندیکاتور قدرت نسبی (RSI)

برای تشخیص اینکه آیا قیمت اوراق بهادار در منطقه اشباع فروش یا خرید بیش از حد در نمودار است استفاده می شود. در قراردادهای عادی، اگر قیمت اوراق بهادار از سطح 70 بالاتر برود، در منطقه اشباع خرید قرار دارد. در غیر این صورت، اگر قیمت اوراق بهادار زیر 30 باشد، در منطقه اشباع فروش است.

علاوه بر این، اگر امنیت در منطقه اشباع خرید سقوط کند، به احتمال زیاد به یک روند نزولی معکوس خواهد شد و بالعکس. از این رو، منطقه اشباع فروش یا منطقه اشباع خرید در شاخص قدرت نسبی نشان دهنده معکوس شدن روند است. در معاملات نوسانی برای دانستن زمان معکوس شدن روند بسیار مفید است.

شماره 4 - نوسانگر تصادفی (SO)

ماهیت آن شبیه به RSI است و یک عامل کلیدی در دانستن نوسان یا روند دقیق قیمت‌های اوراق بهادار است. علاوه بر این، با استفاده از یک نوسانگر تصادفی، می توان محدوده قیمت خالص اوراق بهادار در یک دوره معین را با قیمت پایانی آنها مقایسه کرد.

مانند RSI، این روش می تواند مناطق مختلف خرید یا فروش بیش از حد را شناسایی کند. در اینجا، سطح فراتر از 80 منطقه اشباع خرید است و سطح زیر 20 منطقه اشباع فروش است. با این وجود، این مناطق می توانند یک تغییر دهنده بازی برای معامله گران نوسانی باشند زیرا می توانند نقطه معکوس روند را بدانند.

شماره 5 - سهولت حرکت (EOM)

سهولت حرکت اساساً نشان دهنده رابطه بین حجم اوراق بهادار و تغییر قیمت است. EOM حجم مورد نیاز برای جابجایی قیمت اوراق بهادار را نشان می دهد. همچنین نشان دهنده قدرت روند قیمت اوراق بهادار است.

می توان آن را با صفر به عنوان مرجع در نمودار اوراق بهادار نشان داد. EOM بالا نشان دهنده حرکت آسان تر قیمت امنیت است و بالعکس. اگر ارزش EOM از صفر عبور کند، به این معنی است که باید اوراق بهادار خریداری شود و اگر منفی باشد، به این معنی است که اوراق بهادار باید فروخته شود. اگر حرکت قیمت وجود نداشته باشد، EOM نزدیک به صفر خواهد بود. از این رو، به عنوان یک شاخص کلیدی از قدرت یک روند یک اوراق بهادار عمل می کند.

Scalping و ST هر دو استراتژی های معاملاتی سهام هستند که بر اساس حرکات کوتاه مدت قیمت اوراق بهادار هستند. در اسکالپینگ، معامله‌گران در طول یک جلسه معاملاتی وارد معاملات متعددی می‌شوند که در آن اوراق بهادار را برای مدت زمان بسیار کوتاهی به مدت چند ثانیه یا چند دقیقه نگه می‌دارند. با این حال، در معاملات نوسانی، معامله گران موقعیت خود را از چند روز تا چند هفته قبل از خروج از معامله باز نگه می دارند.

تفاوت های اصلی بین این دو استراتژی به شرح زیر است:

1. Scalping مستلزم گرفتن هر حرکت قیمت اوراق بهادار است، در حالی که حرکت اوراق بهادار در ST ممکن است در طول روزها یا هفته ها گسترش یابد.
2. در اسکالپینگ، معامله‌گران نمودار تیک یا نمودار 1 تا 5 دقیقه‌ای را زیر نظر دارند، در حالی که معامله‌گران نوسانی نمودارهای روزانه و هفتگی را دنبال می‌کنند.
3. اوراق بهادار برای چند ثانیه یا چند دقیقه در اسکالپینگ نگهداری می شوند، در حالی که اوراق بهادار در ST برای چند هفته یا بیشتر نگهداری می شوند.
4. در اسکالپینگ، معامله‌گران باید چندین بار در یک جلسه معاملاتی حرکت مناسب را ثبت کنند، در حالی که در ST، معامله‌گران روزها و هفته‌ها فرصت دارند تا معامله خود را زمان‌بندی کنند.
5. اسکالپینگ استرس‌زاتر از معاملات نوسانی است، زیرا نیاز به نظارت مداوم و تصمیم‌گیری سریع دارد.
6. در حالی که اسکالپینگ بیشتر برای معامله گران با تجربه مناسب است، افراد مبتدی می توانند شانس خود را با ST امتحان کنند.
7. اسکالپرها از تعداد زیادی از معاملات سودهای سریع و کوچکی به دست می آورند، در حالی که معامله گران نوسانی از معاملات اندک سود زیادی به دست می آورند.
8. هر کسی با سرمایه گذاری اندک می تواند با استفاده از ST معامله کند و سود خوبی به دست آورد، در حالی که اسکالپرها برای کسب سود معقول به سرمایه گذاری بالاتری نیاز دارند.
9. ST بدون چسباندن تمام روز به مانیتور امکان پذیر است، در حالی که پوسته پوسته شدن نیاز به نشستن در مقابل سیستم برای نظارت بر اوراق بهادار برای کل روز دارد.
10. اسکالپینگ مستلزم آن است که معامله گران روزانه حداقل 100 معامله اوراق بهادار انجام دهند تا سودآور باشد، در حالی که ST چنین الزامی ندارد