تکنیک های مدیریت سرمایه در بازار فارکس

معرفی مدیریت سرمایه در بازار فارکس

دو معامله گر تازه کار را جلوی صفحه قرار دهید، بهترین احتمال را برای آنها در نظر بگیرید و برای اندازه گیری خوب، هر یک از طرف مقابل معامله کنند.  به احتمال زیاد، هر دو با از دست دادن سرمایه خود، به معامله در بازار فارکس پایان می دهند. با این حال، اگر شما دو معامله گر حرفه ای  را انتخاب کنید و آنها را در جهت مخالف یکدیگر معامله کنید، غالباً هر دو معامله گر علی رغم تناقض ظاهری، به سود خود می رسند. تفاوت در چیست؟ مهمترین عامل تفکیک معامله گران با تجربه از آماتور چیست؟  پاسخ مدیریت سرمایه در بازار فارکس است.

مانند رژیم گرفتن و ورزش کردن، مدیریت سرمایه در بازار فارکس چیزی است که اکثر معامله گران به آن اهمیت می دهند ، اما تعداد کمی از آنها در زندگی واقعی تمرین می کنند. دلیل آن درست مانند تغذیه سالم و حفظ تناسب اندام ساده است، مدیریت سرمایه می تواند یک کار مشکل و سخت به نظر برسد. این امر معامله گران را وادار می کند که دائماً بر مواضع خود نظارت داشته و ضررهای لازم را متحمل شوند، و افراد کمی دوست دارند این کار را انجام دهند. با این حال مدیریت سرمایه برای موفقیت در معاملات بلند مدت بسیار مهم است.

توجه داشته باشید که یک معامله گر باید 100%  از سرمایه خود به دست آورد که این موفقیت را کمتر از 1% از معامله گران در سرتاسر جهان انجام داده اند تا بتوانند حساب خود را با 50% ضرر جبران کنند. با کسر 75 درصدی، معامله گر باید حساب خود را چهار برابر کند تا بتواند آن را به ارزش اولیه خود بازگرداند.

اگرچه اکثر معامله گران با ارقام بالا آشنا هستند، اما ناگزیر نادیده گرفته می شوند. کتاب های معاملاتی مملو از داستان هایی است که معامله گران یک، دو یا حتی پنج سال سود خود را در یک معامله بسیار اشتباه از دست داده اند. به طور معمول ، ضرر و زیان ناشی از عدم مدیریت سرمایه در بازار فارکس  است.

اکثر معامله گران حرفه ای، معاملاتی خود را آغاز می کنند، چه آگاهانه و چه ناخودآگاه، تجسم "معامله بزرگ" معامله ای که برای آنها میلیون ها دلار خواهد داشت و به آنها این امکان را می دهد تا بازنشسته شوند و تا پایان عمر بی دغدغه زندگی کنند. در بازار فارکس، این خیال بیشتر تقویت می شود. اما حقیقت سخت برای اکثر معامله گران خرده فروشی این است که به جای تجربه "برنده بزرگ"، بیشتر معامله گران فقط قربانی یک "ضرر بزرگ" می شوند که می تواند آنها را برای همیشه از بازی حذف کند.

معامله گران می توانند با مدیریت سرمایه در بازار فارکس خطرات خود از طریق حد ضرر(stop loss)، از این سرنوشت جلوگیری کنند. در کتاب معروف "جادوگران بازار" (11989)، لری هیت، معامله گر روزانه و دنبال کننده روند، این توصیه عملی را ارائه می دهد "هرگز بیش از 1% از کل دارایی خود را در هر معامله ای به خطر نیندازید. این رویکرد بسیار خوبی است یک معامله گر می تواند 20 بار متوالی اشتباه کند ولی هنوز 80 درصد از سرمایه خود باقی مانده است. واقعیت این است که معدود معامله گران نظم و انضباطی برای تمرین مداوم این روش دارند. برخلاف کودکی که یاد می گیرد تنها پس از سوزاندن یک یا دو بار به اجاق داغ دست نزند، اکثر معامله گران تنها می توانند درس های مربوط به نظم و انضباط ریسک را از طریق تجربه سخت خسارت سرمایه دریافت کنند. این مهمترین دلیلی است که باعث می شود معامله گران هنگام ورود به بازار فارکس فقط از سرمایه سوداگرانه خود استفاده کنند. هنگامی که مبتدیان می پرسند با چه مبلغی باید معامله کنند، یک معامله گر با تجربه می گوید:"عددی را انتخاب کنید که در صورت از دست دادن کامل آن بر زندگی شما تأثیر نخواهد گذاشت. حالا این عدد را بر پنج تقسیم کنید زیرا اولین تلاشهای شما برای معامله بیشتر به احتمال زیاد در نهایت به شکست منجر می شود. " این نیز توصیه بسیار حکیمانه ای است و ارزش آن را دارد که برای افرادی که معاملات فارکس را انجام می دهند ، عمل کنند.

به طور کلی، دو روش برای مدیریت سرمایه در بازار موفق وجود دارد. یک معامله گر می تواند بسیاری از ضررهای کوچکی را مکرر انجام دهد و سعی کند از چند معامله بزرگ  سود کسب کند، یا یک معامله گر می تواند برای بسیاری سود کوچک کند کوچک مانند سود حرکت کند و ضررهای نادر اما بزرگ را انجام دهد به این امید که سودهای کوچک بسیار بیشتر از معدود آنها باشد. تلفات بزرگ روش اول بسیاری از موارد جزئی از درد روانی را ایجاد می کند. از سوی دیگر ، استراتژی دوم موارد بسیاری کوچکی سود می دهد، اما چند تجربه ضرر، ضربه روانی بدی می زند. با این رویکرد ضرر عمده، از دست دادن یک هفته یا حتی یک ماه سود در یک یا دو معامله غیرعادی نیست.

تا حد زیادی، روش انتخابی بستگی به شخصیت شما دارد. این بخشی از روند برای هر معامله گر است. یکی از مزایای بزرگ بازار فارکس این است که می تواند هر دو سبک را به طور یکسان در خود جای دهد ، بدون هیچ هزینه اضافی برای معامله گر با سرمایه کم که معامله کنند. از آنجا که بازار فارکس یک بازار مبتنی بر رشد است، هزینه هر معامله بدون توجه به اندازه موقعیت هر معامله گر یکسان است. به عنوان مثال، اگر معامله گر بخواهد از 10 هزار واحد لات استفاده کند، اسپرد به 3 دلار می رسد، اما برای همان معامله که فقط از 100 واحد واحد استفاده می کند ، اسپرد فقط 0/03  دلار خواهد بود. در مقایسه با بازار سهام که به عنوان مثال ، کمیسیون 100 سهم یا 1000 سهم 20 دلار ممکن است 40 دلار تعیین شود ، هزینه هر معامله در مورد 100 سهم 2 درصد است ، اما در بورس تنها 0/2 درصد مورد 1000 سهم این نوع تنوع باعث می شود تا معامله گران کوچکتر در بازار سهام نتوانند موقعیت خود را تغییر دهند، زیرا کمیسیون ها هزینه های زیادی را در مقابل آنها کاهش می دهند. با این حال ، معامله گران فارکس از قیمت یکسان برخوردار هستند و می توانند هر نوع مدیریت سرمایه را که انتخاب می کنند بدون نگرانی در مورد هزینه ها معاملات متغیر انجام دهند.

هنگامی که  مهارت معامله کردن در بازار فارکس با رویکردی جدی برای مدیریت سرمایه را دارید و میزان سرمایه مناسب به حساب شما اختصاص می یابد ، چهار نوع تکنیک وجود دارد که می توانید در نظر بگیرید.

1. Equity Stop - این ساده ترین تکنیک است. معامله گران فقط یک مقدار از پیش تعیین شده از حساب خود را در یک معامله واحد به خطر می اندازند. یک معیار متداول این است که 2% در صد از سرمایه در بازار فارکس را در هر معامله خاص ریسک کنید. در یک حساب تجاری فرضی 10000 دلار، یک معامله گر می تواند 200 دلار یا حدود 200 امتیاز در یک مینی لات (10000 واحد) EUR / USD یا تنها 20 امتیاز در یک قطعه استاندارد 100000 واحد ریسک کند. معامله گران متجاوز ممکن است استفاده از 5٪ توقف حقوق صاحبان سهام را در نظر بگیرند، اما توجه داشته باشید که این مقدار به طور کلی به عنوان بالاترین حد مدیریت پول محتاطانه در نظر گرفته می شود، زیرا 10 معامله اشتباه متوالی باعث کاهش 50 درصدی حساب می شود. یکی از انتقادات شدید به توقف حقوق صاحبان سهام این است که نقطه خروج دلخواه را در موقعیت معامله گران قرار می دهد. این معامله نه در نتیجه پاسخ منطقی به عملکرد قیمت بازار، بلکه به منظور جلب رضایت کنترل های داخلی معامله گر منحل می شود.
2. نمودار توقف تجزیه و تحلیل تکنیکال می تواند هزاران توقف احتمالی ایجاد کند، که توسط عملکرد قیمت نمودارها یا سیگنال های شاخص فنی مختلف ایجاد می شود. معامله گران از نظر فنی دوست دارند این نقاط خروجی را با قوانین استاندارد توقف حقوق صاحبان سهام ترکیب کرده و توقف نمودارها را تدوین کنند. یک مثال کلاسیک از توقف نمودار ، نوسان نقطه بالا / پایین است. در شکل 2 ، یک معامله گر با حساب فرضی 10،000 دلاری ما با استفاده از نمودار توقف می تواند یک مینی لات را با ریسک 150 امتیاز یا حدود 1.5 درصد از حساب بفروشد.
3. توقف ناپایداری نسخه پیچیده تر توقف نمودار از نوسان به جای اقدام قیمت برای تعیین پارامترهای ریسک استفاده می کند. ایده این است که در یک محیط با نوسان بالا ، هنگامی که قیمتها از محدوده وسیعی عبور می کنند ، معامله گر باید با شرایط فعلی سازگار شده و موقعیت بیشتری را برای ریسک ایجاد کند تا از سر و صدای داخل بازار جلوگیری شود. برعکس در مورد یک محیط کم نوسان صادق است ، که در آن پارامترهای ریسک باید فشرده شوند. یک روش آسان برای اندازه گیری نوسان، استفاده از Bollinger Bands® است که از انحراف استاندارد برای اندازه گیری واریانس قیمت استفاده می کند. شکلهای 3 و 4 نوسانات زیاد و توقف نوسان کم را با باند Bollinger® نشان می دهند. در شکل 3 توقف نوسانات نیز به معامله گر اجازه می دهد تا از یک مقیاس برای دستیابی به قیمت "ترکیبی" بهتر و نقطه سرعتی سریعتر استفاده کند. توجه داشته باشید که کل خطر مواجهه موقعیت نباید از 2٪ حساب تجاوز کند. بنابراین ، بسیار مهم است که معامله گران از قطعات کوچکتر برای اندازه گیری مناسب ریسک تجمعی خود در معاملات استفاده کنند. یک روش آسان برای اندازه گیری نوسان ، استفاده از Bollinger Bands® است که از انحراف استاندارد برای اندازه گیری واریانس قیمت استفاده می کند. شکلهای 3 و 4 نوسانات زیاد و توقف نوسان کم را با باند Bollinger® نشان می دهند. در شکل 3 توقف نوسانات نیز به معامله گر اجازه می دهد تا از یک مقیاس برای دستیابی به قیمت "ترکیبی" بهتر و نقطه سرعتی سریعتر استفاده کند. توجه داشته باشید که کل خطر مواجهه موقعیت نباید از 2٪ حساب تجاوز کند. بنابراین ، بسیار مهم است که معامله گران از قطعات کوچکتر برای اندازه گیری مناسب ریسک تجمعی خود در معاملات استفاده کنند.
4.  توقف حاشیه این شاید غیرمنطقی ترین استراتژی مدیریت پول باشد ، اما در صورت استفاده دقیق می تواند یک روش مثر در فارکس باشد. برخلاف بازارهای مبادله ای ، بازارهای فارکس 24 ساعته فعالیت می کنند. بنابراین ، فروشندگان فارکس می توانند تقریباً به محض ایجاد تماس حاشیه ، موقعیت های مشتری خود را نقد کنند. به همین دلیل ، مشتریان فارکس به ندرت در خطر ایجاد مانده منفی در حساب خود هستند ، زیرا رایانه ها به طور خودکار همه موقعیت ها را می بندند.

این استراتژی مدیریت پول از معامله گر می خواهد که سرمایه خود را به 10 قسمت مساوی تقسیم کند. در مثال اصلی 10،000 دلاری ما ، معامله گر حساب را با یک فروشنده فارکس باز می کند اما به جای 10،000 دلار فقط 1000 دلار واریز می کند و 9000 دلار دیگر را در حساب بانکی خود باقی می گذارد. اکثر معامله گران فارکس اهرم 100 1 1 ارائه می دهند ، بنابراین سپرده گذاری 1000 دلاری به معامله گر اجازه می دهد یک واحد 100000 واحد استاندارد را کنترل کند.

با این حال ، حتی یک حرکت 1 امتیازی در برابر معامله گر باعث ایجاد یک تماس حاشیه ای می شود (از آنجا که 1000 دلار حداقل مورد نیاز فروشنده است). بنابراین ، بسته به تحمل ریسک معامله گر ، آنها ممکن است موقعیت 50،000 واحد لات را معامله کنند ، که به او اجازه می دهد تقریبا 100 امتیاز اتاق داشته باشد (در یک لات 50،000 ، فروشنده نیاز به 500 دلار حاشیه دارد ، بنابراین $ 1،000 - 100 امتیاز از دست دادن* 50،000 لات = 500 دلار)

صرف نظر از میزان نفوذ معامله گر، این تجزیه و تحلیل کنترل شده سرمایه احتمالی آنها مانع از این می شود که معامله گر حساب خود را در یک معامله منفجر کند و به او این امکان را می دهد که بدون نگرانی یا مراقبت ، نوسانات زیادی را در یک راه اندازی سودآور بالقوه انجام دهد. تنظیم توقف های دستی برای آن دسته از معامله گران که دوست دارند سبک "یک دسته ، یک دسته شرط بندی کن" را تمرین کنند ، این روش ممکن است بسیار جالب باشد.